Płoną góry, płoną lasy - Męskie Granie Orkiestra

Płoną góry, płoną lasy 
W przedwieczornej mgle, 
Stromym zboczem dnia 
Słońce toczy się. 
Płoną góry, płoną lasy, 
Lecz nie dla mnie już, 
Brak mi listów twych, 
Ciepła twoich słów. 

Rzuć między nas 
Najszerszą z rzek. 
Najgłębszy nurt, 
Najdalszy brzeg. 
Rzuć między nas, 
To, co w nas złe, 
A ja i tak 
Odnajdę cię. 

Płoną góry, płoną lasy, 
Nim je zgasi zmierzch, 
Znowu minie noc, 
Znowu minie dzień. 
Płoną góry, płoną lasy, 
Lecz nie dla mnie już, 
Brak mi zwierzeń twych, 
Ciszy twego snu. 

Rzuć między nas 
Najdłuższy ląd. 
Najskrytszy żal, 
Najgłupszy błąd. 
Rzuć między nas 
To, co w nas złe, 
A ja i tak 
Odnajdę cię. 

Rzuć między nas 
Najdłuższy ląd. 
Najskrytszy żal, 
Najgłupszy błąd. 
Rzuć między nas 
To, co w nas złe, 
A ja i tak odnajdę cię.