Już nie ma dzikich plaż (cover) - Demeters

Puste plaże Juraty, 
Zasnęły kosze już, 
Tylko facet zawiany 
Podpiera nosem słup. 
Szarą płachtę gazety 
Unosi w górę wiatr, 
Dzisiaj nikt nie odczyta 
Co nam donosi świat. 

Serce gryzie nostalgia, 
A duszę ścina lód. 
W radiu śpiewa Mahalia 
Swój czarny smętny blues. 
Hotel wolnych pokoi, 
W recepcji pająk śpi, 
W torby wkładam powoli 
Okruchy tamtych dni. 

Już nie ma dzikich plaż 
Na których zbierałam bursztyny, 
Gdy z psem do ciebie szłam, 
A mewy ósemki kreśliły, kreśliły. 
Już nie ma dzikich plaż 
I gwarnej kafejki na molo, 
Niejedna znikła twarz 
I wielu przegrało swą młodość, 
Swą młodość. 

Wsiadam w pociąg powrotny 
Ocieram jedną łzę, 
Ludzie są samotni, 
Czy tego chcą, czy nie. 
Patrzą w oczy jesieni, 
Nad morzem stada chmur, 
Pejzaż moich nadziei 
Umyka mi spod kół. 

Serce gryzie nostalgia, 
A duszę ścina lód. 
W radiu śpiewa Mahalia 
Swój czarny smętny blues. 
Hotel wolnych pokoi, 
W recepcji pająk śpi, 
W torby wkładam powoli 
Okruchy tamtych dni. 

Już nie ma dzikich plaż 
Na których zbierałam bursztyny, 
Gdy z psem do ciebie szłam, 
A mewy ósemki kreśliły, kreśliły. 
Już nie ma dzikich plaż 
I gwarnej kafejki na molo, 
Niejedna znikła twarz 
I wielu przegrało swą młodość, 
Swą młodość.