Iz jakoji kazky, ty pryjszła do mene, Nawkruhy zbudyła pro wesiń zełenu. Iz jakoji kazky, iz jakoho dywa, Ty nemow żarptycia W son mij pryłetiła, w son mij. Zołotowołosko ty moja peczal, Bo twoje wołosia zołotyj ruczaj, Bo twoje kochannia ja zabut’ ne zmihł, Daj meni wtopytyś w chwylach zołotych. Jak zachmaryt’ nebo u osinni dni, To wesnianym soncem switysz ty meni. A za sonce bilsze w tebe jasnoty, Jak zumiła z kazky ty siudy pryjty, pryjty. Zołotowołosko ty moja peczal, Bo twoje wołosia zołotyj ruczaj, Bo twoje kochannia ja zabut’ ne zmihł, Daj meni wtopytyś w chwylach zołotych. Zołotowołosko ty moja peczal, Bo twoje wołosia zołotyj ruczaj, Bo twoje kochannia ja zabut’ ne zmihł, Daj meni wtopytyś w chwylach zołotych. Zołotowołosko ty moja peczal, Bo twoje wołosia zołotyj ruczaj, Bo twoje kochannia ja zabut’ ne zmihł, Daj meni wtopytyś w chwylach zołotych.