Mirno spavaj duszo moja Nocz je ladna, zvizda tvoja sjaja nima. Na sto vrata ja san kuca, Tople riczi, mrvu s´rca nigdi nima. Pismo mala reci svima, Moj je żivot pusta stina mira nima. Mijun pasi ja san prosza, Sad se pitan di san dosza, srice nima. Skalinada, Skalinada, Tu se penje, tu se pada, To je sudba, to je nada Skalinada. Skalinada, Skalinada, Svaki korak, jedna skala, Svaka skala, jedna nada Skalinada. Skalinada, Skalinada, Skalinada, Skalinada. Joż jednom da se rodi, Nemirno ovo tilo, Zvizdu cze istu slidit I bicze ca je bilo. Mada je sriczu snilo I nike svitle dane, Kad skupisz cza je bilo, U jednu pismu stane. Malinkonija u duszi, u duszi, U mojoj duszi spava I kida srce moje, Dok piva pisme svoje. Malinkonija u duszi, u duszi, U mojoj duszi spava, I zadnju pismu pisze, Mladosti nima visze. I zadnju pismu pisze, Mladosti nima visze. Sad je kasno da se kajen, Nima nazad sovog puta, Pusti nebon sve dok traje Moja zvizda neka luta. Ne razumin niszta visze, Samo pismu dusza ljubi I na vodi ricz dok pisze Ona sebe ludo gubi. Potroszi san mladost I duszu i tilo, A sve lipo cza je bilo, Cza je ludo s´rce snilo, U pismi se zbilo. Sad ladne su noszi, I grko je vino, Neka skoncza ovo tilo, Kad sve lipo cza je bilo, Tek s´rcu se snilo. Potroszi san mladost I duszu i tilo. I bez zlata i bez luszi, Sva su blaga ti u duszi, Kad ogrije te jubav. Puno sunca i topline, Pa se srce nebu vine, U ditinjstvu bez suza. Malo szoldi, puno vire, U toj jubavi bez mire, I vagun dobre voje. U kantunu puno mista, Misal je ka arja czista, Pa piszen pisme svoje. Miruj, miruj, pismo moja, Ti jedina znasz di sam ostavija duszu. Miruj, miruj, pismo moja, Jer kasno je sad, ladni vitri vesz puszu. Miżerija, miżerija, Tek pusta miżerija.